Guilin

Jako że w Kunming zatrzymaliśmy się tylko na jedną noc, nie ma o czym wspominać, oprócz tego, że Jon nabawił się okropnego zatrucia pokarmowego. Nie jesteśmy pewni, co mu tak zaszkodziło, bo choroba mogła się już rozwijać od tygodnia. Cały czas jemy to samo, ale mnie nic nie było, na szczęście - byłam w stanie myśleć za nas oboje i dostarczycć nas na lot do Guilin :-) Pojechaliśmy na lotnisko autobusem i mieliśmy ze trzy godziny do odlotu, które Jon wykorzystał na spanie pod fotelami przy bramce, taki był osłabiony.

Wchodząc do samolotu, zauważyłam nagle znajomą twarz! Wiedziałam, że David, z którym kiedyś pracowałam, też podróżuje teraz po Azji, ale nie wiedziałam, że będzie w tych samych rejonach w tym samym czasie. Nie mieliśmy oczywiście czasu na rozmowę w samolocie, ale zamieniliśmy parę słów czekając na bagaż po wylądowaniu. I na niego, i na nas czekał samochód, a on jechał od razu do Yangshuo, a my się zatrzymaliśmy w Guilin, więc po tej krótkiej rozmowie się pożegnaliśmy.

Po raz pierwszy w naszej podróży mieliśmy zamówiony transport z lotniska do hotelu, co za szczęśliwy zbieg okoliczności! Jon był tak słaby, że im łatwiej nam wszystko poszło, tym lepiej. Duży wygodny samochód zabrał nas do środka ogrodu botanicznego, gdzie mieścił się nasz hotel. Guilin nie wyglądał zbyt interesująco, oprócz stromych wzgórz krasowych wyłaniających się tu i tam zza budynków.

Zarezerwowaliśmy trzy noce w Guilin i mieliśmy zamiar spędzić kolejne trzy w Guangzhou, ale zorientowaliśmy się, że więcej jest do zobaczenia w Guilin niż w Guangzhou, więc poszliśmy na dworzec kolejowy, żeby zmienić bilety. Zaskoczyło nas, jak łatwo nam to poszło, udało nam się nawet zmienić pociąg na lepszą godzinę, na który nie było już biletów na naszą oryginalną datę podróży. Zmiana była za darmo, stare bilety zostały w okienku i nowe wydrukowane.

Jeszcze przed przyjazdem do Guilin zarezerwowaliśmy rejs po rzece Li, a teraz mając do dyspozycji dodatkowy dzień zdecydowaliśmy się na wycieczkę do ryżowych tarasów.

Rzeka Li płynie przez piekną dolinę otoczoną zielonymi wzgórzami i bujnym lasem bambusowym. Statki wycieczkowe mijają małe wioski, łodzie rybackie i bawoły domowe. Trafił nam się piękny dzień, nie za gorący, nie za zimny, idealny na relaks na pokładzie i podziwianie widoków. Po południu mieliśmy zwiedzać Yangshuo z przewodnikiem, ale okazało się, że firma, która organizowała rejs (w odróżnieniu od firmy, w której wykupiliśmy wycieczkę) nie ma już zwiedzania w ofercie. Zamiast niego sprzedawali wycieczkę do lokalnej wioski i spław bambusową tratwą wszystkim osobom na rejsie. Przez tę pomyłkę w naszej ofercie (i dzięki uporowi Jona) pojechaliśmy na tę popołudniową wycieczkę bez dodatkowej opłaty. W sumie byliśmy bardzo zadowoleni, bo 40 minut, które spędziliśmy w Yangshuo między rejsem a popołudniową wycieczką w zupełności nam wystarczyło - miasteczko było ok, ale bardzo komercyjne i turystyczne. 

Zwiedzanie wioski trwało jakieś pięć minut w ekspresowym tempie, a potem czekaliśmy w kolejce po te tratwy z bambusa. Każda zabierała tylko dwie osoby, więc trochę czasu z tym zeszło. Najpierw popłynęliśmy w górę rzeki do pola z bawołami domowymi, które mogliśmy karmić, głaskać, a nawet ich dosiadać. Potem popłynęliśmy w dół rzeki do malutkiej tamy i z powrotem do punktu wyjścia. Spław był bardzo przyjemny i dalej mieliśmy świetną pogodę, ale wrażenia trochę nam popsuł nasz "kierowca", który chciał, żebyśmy pozowali do zdjęć przy punktach ustawionych wzdłuż rzeki i na niej i wkurzał się, kiedy za każdym razem odmawialiśmy i to po kilka razy, bo tak nalegał. Na koniec, jak już zbliżaliśmy się do brzegu, miał jeszcze czelność prosić o napiwek! Przysięgam, że jedyne angielskie słowa, jakie znał, to "hello", "photo" i "tip" - napiwek.

Jedną z najciekawszych rzeczy podczas tego spływu były kormorany tresowane do połowu ryb dla rybaków - nurkują i pojawiają się z rybami w gardle, które wypluwają do łodzi albo rybak sam wyjmuje. Na szyi mają ciasno zawiązany sznurek, który powoduje, że nie mogą połknąć swojej zdobyczy. Widzieliśmy to w filmie dokumentalnym, który oglądaliśmy przed wyjazdem z NZ i fajnie było zobaczyć ten połów na żywo. Chociaż dalej nie wiem, dlaczego w filmie opisano te połowy jako symbiozę - ptaki z tego nie korzystały.

Wycieczka do tarasów ryżowych następnego dnia miała jako punkt programu "występy z długimi włosami". Nie wiedzieliśmy, co to jest, ale skoro było w programie, to poszliśmy. Okazało się, że w jednej z mniejszości etnicznych kobiety nie obcinają włosów i noszą je upięte na różne sposoby w zależności od tego, czy są pannami, mężatkami, czy mężatkami z dziećmi. Przedstawienie było typową pułapką turystyczną, ale trwało tylko jakieś pół godziny, więc dało się przetrwać. Najpierw były śpiewy i pokazy tradycji, a potem poproszono o kilku ochotników w celu zaprezentowania zwyczajów weselnych. Jednym z zadań dla ochotników było zaśpiewanie piosenki dla "ukochanej". Jakież było moje zdziwienie, kiedy usłyszałam "ach ty moja ukochana, moja ty jedyna", czy jakoś tak, po polsku!

Droga do tarasów ryżowych prowadziła w górę wzdłuż budek z pamiątkami i jedzeniem. Po raz pierwszy Jon dał się skusić i kupił "pamiątkę" - srebrną bransoletkę dla mnie. Cena wywoławcza była 150 yuanów, a Jon utargował ją do 30! Nie ma to jak doświadczenie :-) Pola ryżowe wyglądają lepiej latem, kiedy mają piękny soczysty zielony kolor, a teraz na jesieni były brązowe i nie aż tak ładne. Ale i tak cieszę się, że je zobaczyliśmy.

*****

Kunming, being an overnight stay this time, was pretty uneventful, apart from Jon developing a terrible food poisoning. We're not sure what it was from, as he could have got it even a week before. We'd been eating the same things, sharing all dishes at all meals, but I was unaffected, thankfully - I was able to think clearly and get us through the day and on our plane to Guilin. We took a bus to the airport, and with some three hours before the flight after we checked in, Jon hid under the chairs by the gate and slept, poor thing.

As we were walking down the plane to our seats, I suddenly saw a familiar face! I had known that David, who I used to work with, was travelling through Asia, but had no idea he'd be in this area at the same time. We didn't really have time to talk on the plane, obviously, but we caught up while we were waiting for our bags in Guilin. Both David and us were being met at the airport, and he was going to Yangshuo straight from there, while we were staying in Guilin, so we said good-bye after this brief chat.

For the first time on this trip we had a pick up arranged by the hotel, and what timing it was! With Jon so sick, the easier things were, the better, with a comfortable minivan taking us all the way to the middle of the botanic gardens where the hotel was. The city itself didn't look very interesting, apart from the random karst hills among the buildings.

We had three nights booked in Guilin, with three nights in Guangzhou following that, but we quickly realised there was more to do in Guilin than in Guangzhou, so we went to the train station to change our tickets, and to our surprise it was the smoothest transaction we'd done. We even changed the train to one at a better time, which had been sold out for our original travel date. No cost, just old tickets cancelled and new ones printed.

We had booked a day cruise on the Li River from Guilin to Yangshuo, and with the extra day, we booked a trip to the famous rice terraces.

The Li River runs through a gorgeous valley of green mountains and lush bamboo, the ships passing by small villages, fishing boats, and water buffalos. We had a beautiful day for it, not too hot, not too cold, perfect for relaxing on the top deck and admiring the view. The second half of the day was supposed to be a guided tour of Yagshuo, but it turned out the company that was operating the cruise (as opposed to the company we booked it with) didn't offer this anymore. Instead, they were selling a trip to a village and rides in small bamboo rafts to all the people who were on the cruise. Because of the mix up with our tour (and thanks to Jon's insistence), we ended up going on the afternoon tour, but not paying extra for it. We were quite happy with this outcome, as the 40 mins we had in Yangshuo between the cruise and the other trip were more than enough - it was ok, but very commercial and very touristy.

When we got to the village, we got a five minute tour of it, and then we waited in line for the bamboo boats. Each could only take two people, so it was a while before we were on the river. First we went up the river to a field with water buffalos that we could feed and pet, and even climb if we wanted to. Then we went down the river, to a tiny dam, and back to where we started. The ride was very pleasant in the perfect weather, apart from the driver, who was insisting we have our photos taken by the booths set up on rafts in a couple of places, and getting angry with us when we said no to each of them, several times as he was insisting. At the end, as we were getting to the shore, he had the audacity to ask for a tip! I swear "hello", "photo", and "tip" were the only English words he knew.

One of the most exciting things during the rafting was the cormorants - the birds are trained to fish for the fishermen, so they dive and come out with fish in their throats, which they spit out, or the fishermen pull out. They have tightly tied string on their necks to make sure they don't swallow it. We'd seen it in a documentary we watched before leaving NZ, and it was really cool to see it in real life, although I still wonder why they described it as a symbiotic relationship - I didn't see much value in it for the birds.

The tour to the rice terraces the next day included a "long hair show". We didn't know what that meant, but since it was part of it, we shrugged and went along. It turns out there's an ethnic group in China where the women don't cut their hair, and wear it in different styles depending on whether they are single, married, or married with children. The show was the most cheesy of tourist traps you could imagine, but it was only about half an hour long, so it was fine. There was some singing and showing of traditional customs, and then they asked for male volunteers from the audience to help show the wedding customs. One of the tasks for the volunteers was to sing a song for his "beloved". I was speechless when one of the guys burst into a song in Polish!

To see the rice terraces, we had to climb on a path filled with food and souvenir vendors, the usual. For the first time Jon gave in and bought a "souvenir" - a silver bracelet for me. The starting price was 150 yuan, and he got it down to 30! Nothing like experience :-) The fields look much better in the summer, when they are a beautiful lush green colour, and what we saw was autumn, mostly after harvest, so kind of brown and not so pretty. Still, I'm glad we went to see them.

View from our balcony at the hotel in Guilin botanic gardens

Tea house at the hotel

On the Li river

The amazing bamboo forest

A village along the way

Karst hills

Rocky shores

Cool rocks

Very peaceful

Bamboo *and* hills :-)

Our boar was bigger than this

More rocks and greenery

One of the hills behind us is on the 20 yuan note

Mommy water buffalo with baby

Yangshuo, where all streets were like this :-)

Not sure what this squid does to you

More Yangshuo

Waiting for our raft

Striking a pose

Fishing with birds

This cormorant has a fish in its throat

The most patient animals on earth

Cute bridge along the way

Long hair show

The black things on their heads are not hats - it's their hair!

The Polish guy singing his song

Impressive length

They were pinching everyone's butts as we were leaving (traditionally that's how a woman can show her feelings to a man) :-)

Rice terraces

Red Bull kept me going, I was not feeling my best that day

These are at least a little greener

My prize :-)