Mount Taishan

Wspinaczka na Górę Taishan okazała się jedną z najcięższych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobiliśmy. Rozpoczęliśmy dzień od wizyty w Dai Miao, świątyni taoistycznej, gdzie nasza wyprawa prawie się zakończyła, ponieważ nad ranem padało i większość płytek na chodnikach była bardzo śliska. Udało nam się na szczęście nie poślizgnąć i nie złamać żadnej kończyny, więc początek był udany. Poszliśmy do tej świątyni głównie dlatego, że jest to jeden ze specjalnych budynków, które można zbudować w Cywilizacji IV :-) ale także dlatego, że jest to piękny kompleks świątyń i obelisków, a do tego to tradycyjny początek wspinaczki/pielgrzymki na górę - to właśnie stąd cesarze wyruszali przed dwoma tysiącami lat.

W dzisiejszych czasach od świątyni trzeba iść przez miasto jakieś pół godziny, aby dotrzeć do właściwej góry. Prawie jak tylko kupiliśmy bilety i zaczęliśmy iść, zostaliśmy poproszeni o zapozowanie do zdjęcia z rodziną schodzącą z góry. Wprawdzie czytałam, że obcokrajowcy mogą się tego spodziewac, ale myślałam, że te opowieści są przesadzone. Prawie przywykliśmy już do ludzi gapiących się na nas otwarcie, kiedy ich mijamy, matek pokazujących nas swoim dzieciom, czy zdjęć robionych nam ukradkiem, ale po raz pierwszy poproszono nas otwarcie o pozowanie. To tak wygląda życie celebrytów!

Schody wiodące na szczyt były bardzo strome. Wspinaliśmy się już wcześniej na takie wysokości (1400m), nie mówiąc o pokonywaniu dłuższych tras (to było tylko 7.5km), ale stromość przyprawiała mnie chwilami o zawroty głowy. Do tego przyplątał mi się okropny katar, co jest dość uciążliwe, jeśli się cały dzień sapie i dyszy ze zmęczenia, no i po dojściu do połowy trasy myślałam, że się poddam i poczekam, aż Jon sobie wejdzie i zabierze mnie ze sobą schodząc. Na szczęście po chwili odpoczynku poczułam się lepiej i doszłam do końca. Dzień był pochmurny i mglisty, więc nie mieliśmy widoku na miasto, ale obejrzeliśmy większość budynków na szczycie. Stanowią onie niemalże małe miasteczko z hotelami i sklepami, no i oczywiście wszystkimi świątyniami, dla których ludzie się wspinają, aby się w nich pomodlić. Odpoczęliśmy trochę, pochodziliśmy, coś przekąsiliśmy, no i trzeba było schodzić. Powrót okazał się trudniejszy niż wspinaczka, bo zaczęło padać, a stopnie były BARDZO wąskie. Łydki i stopy też już nam się zaczynały buntować, więc po dojściu do połowy szlaku resztę trasy pokonaliśmy autobusem.

To było w piątek 7 września, a dzisiaj, w poniedziałek, dalej ostrożnie wchodziliśmy i schodziliśmy po schodach :-)

*****

The climb up Mt Taishan turned out to be one of the hardest things we've ever done. We started the day with a visit to the Dai Miao, a daoist temple, where we almost finished our excursion, because it had rained that morning and most of the tiles were extremely slippery. We managed not to slip and break any limbs, so that was a good start. We mainly wanted to visit the temple because it is one of the special bulidings you can build in Civilization IV :-) but it's also a beautiful complex of temples and obelisks, plus it's the traditional start of the trek/pilgrimage up the mountain - this is where the emperors started two thousand years ago.

From the temple, these days you have to walk through the city for nearly half an hour to get to the mountain proper. Almost as soon as we bought our tickets and started walking, we were asked to have our photo taken with a family coming down from the mountain. I'd read that Westerners can expect that, but I thought it was exaggerated. We're almost used to the constant stares that we get from most of the people we walk past, mothers pointing us out to their children, or covert photos being taken of us, but this was the first time someone openly asked to have their picture taken with us. So this is how it feels to be a celebrity!

The steps leading up to the top were incredibly steep. We'd done such elevation climbs before (1400m), not to mention longer distances (this was only 7.5km), but the steepness was making my head spin at times. I had a pretty bad head cold as well, which doesn't help when you're huffing and puffing, and at the half way point I thought I'd give up and just wait for Jon to climb up and pick me up on his way down. Fortunately I felt better after a bit of rest, and made to the top. It was a very cloudy and fogggy day, so we didn't have much of a view of the city, but we did see all or most of the buildings on top. There is almost a small town with hotels and shops there, plus of course all the temples that people go there to see and pray at. We rested for a while, walked around, had a bite to eat, and then it was time to walk down. This was even more scary than the climb up, because it had started raining, and the steps were VERY narrow. Our calves and feet were also not very happy at that point, so we walked to the half way point and took a bus from there.

That was on Friday 7 September, and today, on Monday, we still walked up and down stairs quite gingerly :-)

At the Dai Miao

The turtles holding up steles are called Bixi

A gate at the Dai Miao

Dai Miao from the outside

Ancient trees growing out of walls...

...and across the path

The red flags on the trees are prayers

More prayers

Steep steps

That railing helped

One of the temples on the way up

Not sure what he was carrying, but he must have calves of steel

Jon on a bridge

Poem in a mountain side

Yes, there's still more to climb

Almost there

Success - in the gate on top

But wait, there's more

Prayers at one of the temples on top of Mount Taishan

Suzhou

Po Hangzhou udaliśmy się do Suzhou, kolejnego malowniczego miasteczka słynącego z wiekowych ogrodów i produkcji jedwabiu. Poszliśmy do muzeum jedwabiu i widzieliśmy żywe jedwabniki chrupiące z zapałem liście morwy, troche obrzydliwe, ale fajne.

Odwiedziliśmy dwa ze słynnych ogrodów, Ogród Pokornego Pracownika Administracji i malowniczy obszar Pan Men. W tym pierwszym było dużo starych budynków, ludzi, jeziorek, ludzi, starożytnych skał i jeszcze trochę ludzi. Chiny to nie kraj dla osób lubiących ciszę i spokój. Pan Men to taki spory park z wielką pagodą i kolejnymi zabytkowymi budynkami i oczywiście jeziorem pełnym białych i pomarańczowych karpi koi. Znajdowały się tam też resztki dawnych murów miejskich i wrota. Była w nim jedynie garstka zwiedzających, więc chodziliśmy sobie powolutku i wypoczywaliśmy. Dojście tam zajęło nam jakieś pół godziny, więc zaryzykowaliśmy i wróciliśmy autobusem. Wszystko poszło gładko i byliśmy dumni, że umiemy się poruszać po mieście jak tubylcy :-)

Hotel mieliśmy w centrum miasta, przy kilku ulicach zamkniętych dla ruchu kołowego. Nigdy nie widziałam tylu sklepów z biżuterią, co tam i to każdy wielkości sklepu z AGD. W okolicy było też dużo różnorodnych restauracji i kafejek z jedzeniem, chociaż najlepsze miejsce odkryliśmy dopiero trzeciego wieczora: kilka ulic, wzdłuż których ciągnęły się budki z jedzeniem, otwierane wieczorem. Zjedliśmy tam najlepszą zupę z kluskami, orzeszkami ziemnymi, marynowanymi warzywami i olejem z chili.

W dwa pierwsze wieczory poszliśmy na kolację do dość ciekawego miejsca. Po wejściu trzeba było sobie najpierw znaleźć stolik, potem zapisać swoje zamówienie na karteczce z numerem stolika, a następnie z karteczką udać się do okienka w celu złożenia zamówienia i zapłaty. Problem w tym, że mimo że nawet mieli angielskie nazwy potraw na menu, które dostaliśmy, zamówienie trzeba było zapisać po chińsku, a nie czuliśmy się na siłach nawet spróbować skopiować te znaki na naszą karteczkę. Na szczęście jedna dziewczyna z obsługi zlitowała się nad nami i napisała nam nazwy potraw, które wskazaliśmy palcem na menu. Jedzenie przyszło bardzo szybko, było pyszne i dość tanie, około 55 yuanów na nas oboje, łącznie z dużym piwem.

Ceny jedzenia jak na razie mieliśmy bardzo rozstrzelone. Mieliśmy posiłek za 250 yuanów i za 25 yuanów. Dzisiejsza kolacja była najtańsza - dwie potrawy z budek przy ulicy, jedna za 3 yuany, druga za 2, razem 5 yuanów!

Dziś po południu dotarliśmy do Tai'an i jutro wspinamy się na górę Taishan, jedną z pięciu najświętszych gór taoizmu. Wszystkie 6660 stopni.

*****

After Hangzhou, we made our way to Suzhou, another picturesque town famous for its ancient gardens and silk production. We went to the Silk Museum and saw live silk worms munching on mulberry leaves, which was pretty gross, but also cool.

We saw two of the famous gardens, the Humble Administrator's Garden and the Pan Men scenic area. The former was full of old buildings, people, ponds, people, ancient rocks, and more people. Yes, China is not a country for people who like solitude. The Pan Men was more like a large park, with a pagoda and some old buildings in it, and of course a pond full of white and orange koi. It also had parts of ancient city walls and a gate. It was also quite empty, with only a handful of people there, so it was very relaxing. It had taken us about 30 mins to walk there, and since it was another hot and humid day, we risked taking a bus back. It worked out great, and we felt quite proud of ourselves for living like the locals :-)

We stayed in the city centre, by a set of pedestrian malls with more jewelry shops than I've ever seen before. Each was the size of a big electronics shop. It was a great location for food, although we discovered the best place for it only on our third night there: a couple of streets lined with food stalls, which open in the evening. We had the best noodle soup there, with peanuts, preserved vegetables, and chili oil.

The first couple of nights we had dinner at an interesting place. You walked in and found a table first, then wrote down your selections on a piece of paper with your table number on it, and took it to the counter to place the order and pay. The problem was that even though they had English on the menus they gave us, you had to write down the order in Chinese, and there was no way we could have even attempted to copy the characters onto our piece of paper. Fortunately one girl from the staff took pity on us and came over and wrote down for us the dishes we pointed at. The food came super fast and was delicious, and pretty cheap, around 55 yuan for both of us, including a large beer.

The food prices have been extremely varied. We've had meals for 250 yuan, and we've had meals for 25 yuan. Tonight's dinner was the cheapest, though - a couple of dishes from street food stalls, at 3 yuan and 2 yuan, so 5 yuan in total!

We arrived at Tai'an this afternoon, and tomorrow we climb Mount Taishan, one of the five holiest mountains for daoism. All 6660 steps of it.

Silk worms having fun

Silk worms in multi-storey accommodation

Buddha in front of a tall pagoda next to the Silk Museum

The pagoda

View from the pagoda

Pretty park next to the pagoda

Friendly kitten 1

Friendly kitten 2

Friendly dragon

Humble Administrator's Garden

Old buildings, rocks, and a pond

More of the same

Pretty reflection

Jon in a rock

Jon on a rock

A quiet corner in the Humble Administrator's Garden

Lotus leaves

Touristy street alongside one of the many canals in Suzhou

Heroic buffalo

At the Pan Men

Spacious Pan Men

Ancient city fortifications

Tea in Hangzhou

Hangzhou to śliczne miasteczko liczące 8 milionów mieszkańców, z brukowanymi uliczkami i malowniczym jeziorem West Lake. Ma też wiele luksusowych sklepów i dilerów samochodowych typu Maserati, Aston Martin, Ferrari, czy Rolls Royce.

Z tego, co się dowiedzieliśmy, teren wokół jeziora rozbudowano i ulepszono dopiero pięć lat temu w ciągu 300 dni. Powiedział nam to mężczyzna, który nas zaczepił, kiedy usiedliśmy na ławce, aby odpocząć na chwilę. Porozmawiał z nami z pół godziny, a potem zapytał, czy chcemy zobaczyć, jak robi się herbatę. Pozwoliliśmy się zaprowadzić do miejsca, gdzie inny mężczyzna (jego znajomy/wspólnik?) rozstawił swój stragan. Zrobił nam pysznej zielonej herbaty i pokazał nam, jak herbata przeobraża się ze świeżych zielonych liści w suche brązowe liście, które kupujemy w sklepie. Oczywiście na koniec byliśmy zobligowani do kupna herbaty, ale było warto. Za 50 yuanów (ok. 20 złotych) dostaliśmy dwie szklanki herbaty, dwudziestominutową prezentację i około 100 g świeżo przygotowanych liści zielonej herbaty.

Uwaga osobista i nie na temat: po niecałych pięciu dniach w Chinach, Ola: jakieś 20 bąbli po ugryzieniach owadów, Jon: zero :-/

*****

Hangzhou is a cute town of 8 milion people, with lots of small cobblestoned streets and a picturesque West Lake. It also has a lot of luxury stores and car dealerships: Maserati, Aston Martin, Ferrari, Rolls Royce, and others.

Apparently the waterfront area was all cleaned up and rebuilt only five years ago over 300 days. We were told this by a guy who started talking to us when we sat on a bench to rest for a bit. He talked to us for about half an hour, and then asked if we were interested in how tea was made. We allowed him to lead us to a place where another guy (his friend/associate?) had set up shop. He made us some beautiful green tea, and showed us how tea goes from fresh green leaves to the brown and shrivelled leaves we buy in stores. We were of course obliged to buy some tea from him at the end, but it was worth it. For 50 yuan (around NZD 10), we got two cups of tea, a 20 min presentation, and around 100 g of freshly made green tea.

Off topic and on a personal note: after less than five days in China, Alex: some 20 insect bites on arms and legs, Jon: zero :-/

One of the pretty streets in Hangzhou

A welcoming smile

I can smile like that, too

Much needed rest

Too much walking

This is what fresh tea looks like

The machine for "cooking" the tea, a bit like a gigantic electric wok

It took about 20 mins of him stirring the leaves in the hot machine before the tea was ready...

...and looked like this

But first, small bits of leaves had to be removed so that only whole pieces were left